Μείνε μακρυά μου!

Αν έχεις κάτι αληθινό να πεις πες το, δεν χρειάζονται τηλέφωνα σε γιορτές και γενέθλια που φθίνουν και εξαφανίζονται. Δεν μπορώ να κάνω τον κλόουν. Πονάει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει αυτή την στιγμή και τα δάχτυλα μουδιαζουν σαν την πρώτη μέρα...

Χίλιες φορές

Χίλιες φορές 4 φορές τον μήνα Πάτρα - Αθήνα και υπομονή για να είμαστε πάντα μαζί από αυτή την ΚΑΤΑΝΤΙΑ...

Χίλιες φορές... 

3 μήνες μόνος...

Σήμερα μάλλον θα βλέπαμε κάποιο θρίλερ μετά το ΗΙΜΥΜ και το BBT.
Ο καιρός χαλάει , θα κοιμόμασταν αγκαλιά μετά από το γνωστό μας γεύμα..

Θα σε έβριζα κάθε φορά που θα σηκωνόσουν και θα με πάταγες το βράδυ...

Τώρα κάνω παρέα με το καλοριφέρ, περιμένοντας μια κλήση να ακούσω πάλι μια συγκεκριμένη πρόταση, μη μπορώντας να σε καλέσω εγώ...

Εικόνες απο το μέλλον....

Όταν σε συνάντησα άρχιζεν ο Μάης
φόραγες λουλούδια γιορτινά
έκοψα απ’ το στήθος σου ένα εντελβάις
και δε σε συνάντησα ξανά

Σε παράδεισους ανθίζω
και σε θερμοκήπια
ονειρεύομαι κι ελπίζω
και πεθαίνω ήπια

Γουρουνόγατο

Το περήφημο γουρονόγατο...

Ξανά...

Ξανά,θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.

Μου λες, πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Μπορεί ν`αντέχει ακόμα μια κλωστή,
να έχει μείνει μια σκηνή
κι όταν παιχτεί εδώ να μείνεις.
Μαζί, κι άμα δεν έχει πια μαζί,
μες στην καινούρια σου ζωή
πάρε με πίσω,μη μ`αφήνεις.

Μου λες,πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες,δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Ξανά, θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.

ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΡΕ ΚΥΚΝΑΚΙ!
ΜΗΝ!

Πως το λεν...

Πως το λένε αυτό το όμορφο ποδήλατο;

Θέλω ν' αλλάξεις το εισιτήριο

Θέλω ν’ αλλάξεις το εισιτήριο
να μην πετάξεις χωριστά μου
Το αυριανό θά `ναι μαρτύριο
χωρίς τα μάτια σου μπροστά μου

Κάθε φορά ήθελα να αλλάξεις το εισιτήριο μα έκανα υπομονή...
Πως θα φύγουν αυτές οι αναμνήσεις και πως θα μπορέσω ποτέ να τις αγκαλιάσω...